Μαχέ, ένα πανέμορφο νησί με κάτασπρες ειδυλλιακές παραλίες και αμέτρητες εκτάσεις από φοινικόδεντρα. Ο κοραλλιογενής ύφαλος που περιβάλλει το νησί δημιουργεί υπέροχες ήρεμες λιμνοθάλασσες με πεντακάθαρα νερά, δημιουργώντας στον επισκέπτη ένα αίσθημα ατελείωτης ηρεμίας και γαλήνης. Eδώ βρίσκεται η πρωτεύουσα Βικτώρια, με αρκετά ενδιαφέροντα για τον επισκέπτη. Πολλοί από τους ταξιδιώτες που έρχονται στο νησί αποφασίζουν να περάσουν το χρόνο τους στις ονειρεμένες παραλίες του, όμως η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα πράγματα να δουν. Κατά την παραμονή σας θα επισκεφτείτε την αγορά του νησιού, τους 100χρόνων βοτανικούς κήπους, το Εθνικό Μουσείο που είναι αφιερωμένο στην ιστορία του νησιού, τον περίφημο ¨πύργο του ρολογιού¨ και τα αρχοντικά κτίσματα απομεινάρια της αποικιακής εποχής. Το Εθνικό Πάρκο “Μοrne Seychellois”, επίσης, είναι ένα μέρος που αξίζει να δείτε και να περπατήσετε, από την κορυφή του οποίου θα έχετε την ομορφότερη θέα του κόσμου. Τέλος, το Μαχέ είναι, κέντρο κατασκευής σκαφών και τόπος προσέλκυσης γλυπτών και ειδικών επεξεργασίας ξύλου.

Είναι το 2ο σε έκταση νησί του συμπλέγματος των Σεϋχελλών και απέχει 3ώρες ακτοπλοϊκώς από το Μαχέ και μόλις 15 λεπτά με το αεροπλάνο . Είναι ένας τόπος ονειρεμένος, ήσυχος, παραδεισένιος . Όταν, κάποτε, το είχε επισκεφτεί ο Άγγλος Στρατηγός Γκόρντον, είχε θεωρήσει ότι βρήκε την Εδέμ. Εκεί, η πλούσια χλωρίδα και πανίδα γίνονται αντιληπτές από την πρώτη στιγμή . Το Πραλέν είναι το καταφύγιο για χιλιάδες είδη ζώων . Στον ύφαλο που περιβάλλει το νήσι ζούνε κοράλια και πάνω από 900 είδη ψαριών, ενώ στα παρθένα δάση που εκτείνονται σε όλο το νησί θα συναντήσετε μεγάλη πληθώρα από πουλιά και ζώα και φυσικά τον σπάνιο μαύρο παπαγάλο, που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο και γι’αυτό θεωρείται το εθνικό πουλί των Σευχελλών. Αν είστε τυχεροί ίσως τον δείτε, σίγουρα, όμως θα τον ακούσετε. Συνυπολογίζοντας όλα τα παραπάνω, δίκαια η περιοχή αυτή, και πιο συγκεκριμένα η κοιλάδα ¨Mai¨, ανακυρήχθηκε το 1984 από την Ουνέσκο ως ¨Παγκόσμια κληρονομιά¨. Τέλος, αποτελεί θαυμάσιο σταυροδρόμι για να επισκεφτείτε και άλλα νησιά.

Εαν το Πραλέν, όμως είναι ένα γαλήνιο νησί, τότε το Λα Ντιγκ μπορεί να θεωρηθεί ότι βρίσκεται μερικές δεκαετίες πίσω του . Είναι ο ιδανικός τόπος για να μην κάνετε τίποτα άλλο από το να απολαμβάνετε τη γαλήνη και την αρμονία που υπάρχει γύρω. Έχει μικρά μονοπατάκια και κύριο μέσο μεταφοράς είναι το ποδήλατο. Οι κάτοικοι του νησιού ασχολούνται κυρίως με την αλιεία και την κατασκευή σκαφών και είναι ιδιαίτερα ευχάριστοι και φιλόξενοι . Αυτό το μικρό γραφικό νησάκι είναι ίσως το πιο φωτογραφημένο στον κόσμο . Οι εκπληκτικές παραλίες του, οι ροζ γρανιτένιοι βράχοι που γίνονται κόκκινοι κατά τη δύση του ηλίου, η έντονη βλάστηση με τα σπάνια είδη πουλιών, οι φυτείες βανίλιας,αλλά και οι αραμπάδες (βοϊδάμαξες) που διασχίζουν τα δρομάκια του νησιού, συνθέτουν ένα υπέροχο τοπίο που έλκει ακόμα και εταιρείες να πραγματοποιήσουν εκεί τα διαφημηστικά τους σποτς.

Οι Σεϋχέλλες έχουν τροπικό κλίμα, βρίσκονται όμως εκτός της ζώνης των κυκλώνων και οι δυνατοί άνεμοι και οι θύελλες είναι σπάνια φαινόμενα.

Ενώ Αυστραλονήσιοι ταξιδευτές ή Άραβες έμποροι πιστεύεται ότι ήταν οι πρώτοι επισκέπτες του νησιού, η πρώτη γραπτή αναφορά στα νησιά είναι του 1502. Τη χρονιά εκείνη ο διάσημος Πορτογάλος εξερευνητής, Ναύαρχος Βάσκο ντα Γκάμα ανακάλυψε τα νησιά σε ένα από τα ταξίδια του στις Ινδίες (περνώντας από τα Αμιράντες) και οι Σεϋχέλλες χαρτογραφήθηκαν για πρώτη φορά. Ο ντα Γκάμα τους έδωσε το όνομα του ιδίου ("Νησιά του Ναυάρχου'). Η πρώτη γραπτή αναλυτική περιγραφή στα νησιά ανάγεται στο 1609, από το πλήρωμα του αγγλικού πλοίου "Ασένσιον" (Ascension). Τα νησιά χρησιμοποιήθηκαν περιστασιακά από πειρατές για δουλεμπόριο μεταξύ Ασίας και Αφρικής. Γύρω στα 1742 άρχισε ο εποικισμός των νησιών από Γάλλους δουλεμπόρους με λευκούς αποίκους και μαύρους Αφρικανούς δούλους. Το 1756 οι Γάλλοι ανέλαβαν το έλεγχο των νησιών και ο πλοίαρχος Νικολά Μορφέ έθεσε το θεμέλιο λίθο που σηματοδότησε τον επίσημο εποικισμό. Τα νησιά έλαβαν το όνομά τους από τον υπουργό Οικονομικών του Λουδοβίκου ΙΕ΄, Ζαν Μορό ντε Σεσέλ. Την περίοδο από το 1794 ως το 1812 Βρετανοί και οι Γάλλοι διεκδίκησαν την κυριαρχία επί του νησιού. Την περίοδο του πολέμου Αγγλίας και Γαλλίας, ο Γάλλος κυβερνήτης Ζαν Μπατίστ Κε ντε Κινσί δεν προέβαλε αντίσταση όταν εχθρικά πλοία αφίχθησαν στα νησιά. Το 1812 η Αγγλία ανέλαβε τον πλήρη έλεγχο, μετά την παράδοση του Μαυρικίου. Με βάση τη συνθήκη ειρήνης του Παρισιού, το 1814, τα νησιά παρέμειναν υπό αγγλική κυριαρχία, με Γάλλο κυβερνήτη. Οι Σεϋχέλλες αποτέλεσαν αρχικά τμήμα της αποικίας του Μαυρικίου και το 1872 απέκτησαν διοικητική αυτονομία. Το 1903 έγιναν αποικία της Βρετανίας. Τις επόμενες δεκαετίες έγιναν πολλά και σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση της οικονομικής ανάπτυξης των νησιών. Παράλληλα όμως αναπτύχθηκε και ένα κίνημα που επιζητούσε την απαλλαγή από τον αποικιακό έλεγχο του Λονδίνου. Το 1976 συντάχθηκε Σύνταγμα και οι Σεϋχέλλες διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους, στις 29 Ιουνίου. Σχηματίστηκε κυβέρνηση συνασπισμού, με τον Μάντσαμ να γίνεται πρώτος πρόεδρος και τον Ρενέ να γίνεται πρωθυπουργός. Την επόμενη χρονιά γίνεται πραξικόπημα και την εξουσία καταλαμβάνει ο Γάλλος δικηγόρος Ρενέ. Ο Ρενέ παρέμεινε πρόεδρος έως το 2004 οπότε αποσύρθηκε από την πολιτική για να αναλάβει ο Τζέιμς Μισέλ. που επικράτησε στις προεδρικές εκλογές του 2006 και επανεξελέγη το 2011.