Ένα καταπράσινο νησί με τεράστιο ενδιαφέρον, γεννημένο από την ηφαιστειακή οργή της γης, με μια άγρια ομορφιά και έναν πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα. Πανύψηλοι μυτεροί βράχοι, περίεργα σχήματα βουνών, κρατήρες με οργιαστική βλάστηση, πετρωμένα ποτάμια λάβας, ορμητικοί καταρράκτες με κρυστάλλινα νερά, ζούγκλες, βαθύτατες χαράδρες, πανέμορφες παραλίες, κρυφοί όρμοι και απόκρημνοι γκρεμοί συνθέτουν ένα ονειρικό θέαμα.

Η πρωτεύουσα Σαιν Ντενί με τον έντονο αποικιακό χαρακτήρα των κτιρίων της αποκαλύπτει τα μυστικά της, ενώ η ενδοχώρα χαρακτηρίζεται από ένα δραματικό, ηφαιστειογενές τοπίο με τόσο έντονες διακυμάνσεις που δίκαια έδωσαν στη Ρευνιόν το προσωνύμιο το Σμαράγδι του Ινδικού. Η περιοχή του κρατήρα Σαλαζί με τα άφθονα νερά των δεκάδων καταρρακτών και την υπέροχη τροπική βλάστηση θα σας εντυπωσιάσει.

Το νότιο είναι και πιο επιβλητικό τμήμα του νησιού. Το υπέροχο χωριό του Χέλμπουργκ με τον αυθεντικό creole χαρακτήρα και η υπέροχη φύση των περιοχών του Saint Benoit, Saint Rose & Saint Filippe σας συνοδεύον μέχρι το νοτιότερο τμήμα του νησιού στο Μπαρίλ.

Το κλίμα της Ρεϋνιόν είναι τροπικό και έτσι ο καιρός δεν έχει μεγάλες διακυμάνσεις. Νοέμβριο με Απρίλιο είναι η καλοκαιρινή περίοδος με θερμοκρασίες στους 30 βαθμούς, και η πιο ιδανική για να επισκεφτείτε το νησί. Μαϊο με Οκτώβριο η θερμοκρασία πέφτει ελαφρά αλλά το νερό της θάλασσας παραμένει ζεστό.

Άραβες ναυτικοί που πρώτοι προσέγγισαν το νησί αυτό, το ονόμασαν Αντνά Αλ Μαγκριμπάιν (“Δυτικό Νησί”). Οι πρώτοι Ευρωπαίοι που έφτασαν στο νησί και το βρήκαν ακατοίκητο ήταν οι Πορτογάλοι, το 1635, και του έδωσαν την ονομασία Σάντα Απολλόνια. Το νησί κατακτήθηκε στη συνέχεια από τους Γάλλους και ήταν κάτω από τη διοίκηση του Πορτ Λουί στο Μαυρίκιο. Αν και η γαλλική σημαία υψώθηκε για πρώτη φορά στο νησί το 1638, η (τότε ονομαζόμενη) Σάντα Απολλόνια επίσημα προσαρτήθηκε στη Γαλλία το 1642. Η ονομασία Ρεϊνιόν δόθηκε στο νησί το 1793 με απόφαση του κυβερνώντος συμβουλίου μετά την πτώση του Οίκου των Βουρβόνων στη Γαλλία, για να τιμηθεί η επανένωση (reunion στα γαλλικά) των επαναστατών από τη Μασσαλία με την Εθνική Φρουρά στο Παρίσι, η οποία έγινε στις 10 Αυγούστου του 1792. Η ιστορική εξέλιξη και ο εποικισμός του, ξεκίνησε τον 17ο αιώνα με τη μετανάστευση Αφρικανών, Κινέζων, Μαλαισίων και Ινδών, κάτω από τη γαλλική εποπτεία, σχηματίζοντας ένα ιδιαίτερο τοπικό μίγμα πληθυσμού. Η διάνοιξη της διώρυγας του Σουέζ το 1869, μείωσε τη σημασία του νησιού ως ενδιάμεσου σταθμού για τη ναυτική διαδρομή των ανατολικών Ινδιών.