Στους γεμάτους κόσμο δρόμους της Chinatown, οι μάντεις της τύχης και οι μάγοι, οι καλλιγράφοι και οι πιστοί των ναών συνεχίζουν να είναι μέρος της καθημερινής ζωής. Στην Μικρή Ινδία, μπορείτε να αγοράσετε το καλύτερο υφασμάτινο σαρί του κόσμου, φρέσκα καρυκεύματα ή μια φωτογραφία από τον αγαπημένο σας Hindu θεό. Στα μικρά μαγαζιά της Arab Street, όπου ο Ιμάμης ακούγεται από το κοντινό Sultan Mosque, μπορείτε να παζαρέψετε ατέλειωτες ώρες, τα πάντα. Εδώ μπορείτε να φτιάξετε σε λίγες ώρες ένα κουστούμι, να βρείτε τα καλύτερα ηλεκτρονικά του κόσμου, πανάκριβα ρολόγια και κοσμήματα σε τόσο καλές τιμές, που τελικά αυτό το ταξίδι να μη σας έχει κοστίσει τίποτα!

Η Σιγκαπούρη φημίζεται για το φαγητό της, μία μοναδική μίξη κινεζικών, μαλαισιανών, ινδικών και δυτικών στοιχείων που θα συναρπάσει κάθε σοβαρό gourmand. Η πιο χαρακτηριστική κουζίνα της περιοχής είναι η ‘peranakan’ ή ‘nonya’. Ο καλύτερος τρόπος για να απολαύστε τη ζαλιστική ποικιλία από τοπικά πιάτα είναι τα διάσημα hawke centers (σκεπαστές αγορές έτοιμου φαγητού με μυριάδες μαγέρικα και καντίνες) ή κάποιο kopitiam diner (cafés που σερβίρουν και φαγητό). Τα πιο δημοφιλή hawke centers είναι τα Lau Pa Sat, Maxwell (στην Chinatown) και East Coast Lagoon Food Village. Δοκιμάστε οπωσδήποτε chilli krab, katong laksa, Satay και chicken rice (το εθνικό πιάτο της Σιγκαπούρης). Για πιο επίσημα γεύματα, τα μεγάλα ξενοδοχεία φιλοξενούν κομψά εστιατόρια με κουζίνες και star chefs απ’ όλο τον κόσμο.

Για τη νυχτερινή σας έξοδο, η Σιγκαπούρη προσφέρει άπειρες επιλογές, από cocktail lounges με θέα και παμπ αγγλικού στυλ έως μικρές ζυθοποιίες και υπαίθρια μπαρ κοντά στη μαρίνα. Τα περισσότερα μπαρ θα τα βρείτε δίπλα στις όχθες του Singapore River (Clarke Quay, Boat Quay και Robertson Quay). Για πιο έντονες καταστάσεις, η σκηνή του clubbing εδώ είναι η καλύτερη στην Ασία, με φουτουριστικά club και μετακλήσεις διάσημων DJs της παγκόσμιας χορευτικής σκηνής. Μοναδική εμπειρία παραμένει η απόλαυση ενός αυθεντικού Singapore sling στο θρυλικό Long Bar του Raffles Hotel όπου και εφευρέθηκε το διάσημο κοκτέιλ το 1915.

Καθώς η Σιγκαπούρη βρίσκεται 137 χιλιόμετρα βόρεια του Ισημερινού έχει τροπικό κλίμα χωρίς διακριτές εποχές. Το κλίμα της χαρακτηρίζεται από ομοιόμορφη θερμοκρασία και πίεση, υψηλή υγρασία και άφθονη βροχόπτωση. Οι θερμοκρασίες κυμαίνονται από 22 °C ως 34 °C.

Το όνομα «Σινγκαπόρα» σημαίνει «Πόλη των λιονταριών», από τις μαλαισιανές λέξεις «σίγκα» (λιοντάρι) και «πόρα» (πόλη). Δόθηκε τον 14ο αιώνα από ένα πρίγκιπα της Σουμάτρας, ο οποίος, φτάνοντας στο νησί μετά από μια καταιγίδα παρατήρησε ένα ζώο στην ακτή που έμοιαζε με λιοντάρι. Σήμερα θεωρείται ότι έκανε λάθος, καθώς πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι στη Σιγκαπούρη δεν έζησαν ποτέ λιοντάρια και ότι το ζώο που είδε ο πρίγκιπας ήταν κατά πάσα πιθανότητα μαλαϊκή τίγρις. Μεταξύ του 16ου και του 19ου αιώνα η Σιγκαπούρη ήταν μέρος του Σουλτανάτου του Τζοχόρ. Η σύγχρονη ιστορία της Σιγκαπούρης ουσιαστικά ξεκινά το 1819 όταν φτάνει στο νησί ο Τόμας Στάμφορντ Ραφλς, αξιωματούχος της Βρετανικής Εταιρίας Ανατολικών Ινδιών. Αναγνωρίζοντας τις δυνατότητες του μέρους ως στρατηγικό σημείο εμπορίου στη Νοτιοανατολική Ασία, ο Ραφλς υπέγραψε συνθήκη με το σουλτάνο Χουσεΐν Σαχ για να αναπτύξει στη Σιγκαπούρη ένα εμπορικό λιμάνι για λογαριασμό των Βρετανών. Η Σιγκαπούρη απέκτησε αυτονομία μέσα στη Βρετανική Αυτοκρατορία το 1959 με πρωθυπουργό τον Λι Κουάν Γιου. Ανακήρυξε μονομερώς την ανεξαρτησία της από τη Βρετανία τον Αύγουστο του 1963 και το Σεπτέμβριο προσχώρησε στην Ομοσπονδία της Μαλαισίας. Η ένωση με τη Μαλαισία δεν ευδοκίμησε, καθώς οι σχέσεις της τοπικής κυβέρνησης με την ομόσπονδη κυβέρνηση της Κουάλα Λουμπούρ ήταν κακές. Έτσι στις 9 Αυγούστου 1965 ανακηρύχθηκε επίσημα ανεξάρτητο κράτος.