Παρότι απέχει μόνο μία ώρα από την κοσμοπολίτικη Μπανγκόκ, η ζωή στο Laos συνεχίζεται περίπου στους ίδιους ρυθμούς που ακολουθούνταν εδώ και εκατοντάδες χρόνια, παρά το γεγονός ότι τα πράγματα σιγά σιγά αρχίζουν να αλλάζουν. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 το Laos τοποθετείται στο χάρτη σαν ένα μοναδικό και βιωματικό προορισμό, με τους αριθμούς τουριστών να αυξάνονται κάθε χρόνο. Οι δύο κυριότερες πόλεις του Λάος είναι το Vientiane και το Luang Prabang.

Το Vientiane, πρωτεύουσα του Λάος, από το 1975, είναι μία πόλη – έκπληξη. Eίναι χτισμένη στις όχθες του ποταμού Μεκόνγκ, και κατακλίζεται από πολλούς «επισκέπτες». Μοιάζει περισσότερο σαν μία επαρχιακή πόλη παρά σαν πρωτεύουσα της χώρας. Την πόλη την έκανε πρωτεύουσα ο Set Hat Heart με το όνομα Wieng Chan το 1560 και έμεινε ως πρωτεύουσα μέχρι το 1828 που την ισοπέδωσαν οι Σιαμέζοι. Το σημερινό όνομα της το έδωσαν οι Γάλλοι. Στην πόλη θα συναντήσει κανείς εκτός από την τοπική κουλτούρα και στοιχεία από πολλούς άλλους λαούς που την έχουν επηρρεάσει με τον τρόπο τους αφού από εδώ πέρασαν: Ταυλανδοί, Κινέζοι, Γάλλοι, Ρώσοι και Αμερικανοί.

To Luang Prabang είναι μια μίξη παραδοσιακής Λαοτιανής δομής και ευρωπαϊκής λόγου της Γαλλικής Ινδοκίνας. Η πόλη βρίσκεται σε μια χερσόνησο που σχηματίστηκε από τον ποταμό Μεκόνγκ και των παραποτάμων του, σε μια λεκάνη περιτριγυρισμένη από ασβεστολιθομένους λόφους που κυριαρχούν στο τοπίο. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη μετά την πρωτεύουσα Βιεντιάν, και αποτελεί τη διοικητική πρωτεύουσα του Λάος. Ενδείκνυται για πεζοπορίες μέσα στα δάση και την ύπαιθρο του Laos. Επίσης έχει να επιδείξει εξαιρετικής ομορφιάς μοναστήρια, πολύχρωμες αγορές και ένα εξαιρετικό μείγμα αρχιτεκτονικής.

Το Λάος έχει τροπικό κλίμα μουσώνων, με εκτεταμένη εποχή των βροχών, από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο, μια δροσερή ξηρή εποχή από τον Νοέμβριο μέχρι τον Φεβρουάριο και μια θερμή ξηρή εποχή τον Μάρτιο και τον Απρίλιο. Ο Απρίλιος είναι ο πιο ζεστός μήνας με μέση θερμοκρασία στους 28 βαθμούς.

Σύμφωνα με έναν κοινό μύθο σε όλους τους λαούς Τάι, ένας πιθανόν μυθικός βασιλιάς, Ο Χουν Μπορόμ Ρατσαθιριάτ από το σημερινό Ντιεν Μπιεν Φου του Βιετνάμ, απέκτησε αρκετούς γιους που εγκαταστάθηκαν και κυβέρνησαν άλλες πόλεις-κράτη, στη ΝΑ Ασία και τη νότια Κίνα. Οι Τάι ενσωμάτωσαν ή εκδίωξαν τους ιθαγενείς αυστροασιατικής καταγωγής λαούς των Μον-Χμερ και εγκαταστάθηκαν στις παρυφές των βασιλείων Μον και της Αυτοκρατορίας των Χμερ, που είχαν επηρεαστεί και ουσιαστικά αποκτήσει χαρακτηριστικά του ινδικού πολιτισμού. Η μείξη λαών και η επίδραση της ινδικής φιλοσοφίας, θρησκείας, γλώσσας, κουλτούρας και εθίμων, μαζί με την επιρροή κάποιων αυστροασιατικών στοιχείων, εμπλούτισε τους λαούς Τάι, αν και αυτοί παρέμειναν πάντα σε επαφή με τις άλλες πόλεις-κράτη τους. Ακολουθώντας τη μοίρα της μεταπολεμικής Ινδοκίνας, το Λάος ήταν γαλλική αποικία από το 1893 έως το 1954, οπότε και ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος. Λίγο μετά τη συντριβή των Γάλλων στο Ντιέν Μπιέν Φου, η κυβέρνηση Μαντές Φρανς και η Κίνα κατέληξαν σε συμφωνία, βάσει της οποίας αναγνωρίστηκε η ουδετερότητα του Λάος.