Μετά την ανοικοδόμηση ενός βασιλείου που εκτεινόταν στην γειτονική Ταϊλάνδη και την Κίνα, οι Χμερ έπεσαν, αφήνοντας πίσω τους ένα εξαιρετικό συγκρότημα ναών, ειδικότερα το Ανγκόρ Βατ, το οποίο κατέχει τα δικαιώματα καυχησιολογίας να είναι το μεγαλύτερο θρησκευτικό μνημείο στον κόσμο. Το Angkor Wat είναι κάτι μοναδικό σε ολόκληρη τη Ν.Α. Ασία και ικανός λόγος να ταξιδέψετε μέχρι εδώ, δεν είναι όμως και ο μοναδικός. Οι λευκές αμμώδης παραλίες του παραθαλάσσιου Sihanoukville, η μεγάλη λίμνη Tonle Sap όπου βρίσκεται και το "πλωτό χωριό", η ηφαιστειακή λίμνη Yak Lom στην οποία μπορείτε να απολάυσετε το κολύμπι στα δροσερά νερά της και στην απόλυτη ηρεμία της ζούγκλας, η πλούσια παραποτάμια ζωή κατά μήκος του ποταμού Mekong οπού εκεί ζούν τα μοναδικά δελφίνια γλυκού νερού στο κόσμο, όμορφοι και μυστηριώδεις ναοί, απάτητες ζούγκλες, η παρθένα ενδοχώρα και η πολύβωη πρωτεύουσα της Phnom Penh είναι ενδιαφέρουσες στάσεις για τους τουρίστες για να ανακαλύψουν τη χώρα.

Το Angkor Wat είναι ιστορικό πάρκο που βρίσκεται στην επαρχία Siem Riap και αποτελεί το απόλυτο "must", καθώς είναι το σημαντικότερο αξιοθέατο στη Νοτιοανατολική Ασία και από τα πλέον σημαντικότερα αρχαιολογικά ευρήματα στο κόσμο. Εκτείνεται σε μια έκταση 400 τετραγωνικών χιλιομέτρων συμπεριλαμβανομένου και του δάσους που το περιβάλει. Στο Angkor Wat θα δείτε άκρως ενδιαφέροντα ερείπια διαφορετικών δυναστειών της αυτοκρατορίας των Χμερ που χρονολογούνται από τον 9ο μέχρι τον 15ο αιώνα, όπως το ναό του Angkor Wat, το Angkor Thom και το ναό Bayon με αναρίθμητες σκαλιστές διακοσμήσεις.

Η Καμπότζη είναι η «Χώρα του Νερού». Όχι μόνο επειδή ο ποταμός Mekong τη διατρέχει από τον Βορρά ως τον Νότο, αλλά επειδή εδώ βρίσκεται και ένας από τους σημαντικότερους υγρότοπους της Ανατολής, η λίμνη Tonle Sap, με 1.300 ειδών ψαριών και πολλά αποδημητικά πουλιά. Γύρω από τη λίμνη «γεννήθηκαν» πλωτά χωριά από πληθυσμούς που έφτασαν εδώ προκειμένου να επιβιώσουν από την αλιεία. Ένα σχεδόν εξωπραγματικό τοπίο περιμένει τους επισκέπτες σε χωριά όπως τα Kompong Luong και Chong Khneas, όπου σπίτια, μαγαζιά, ακόμα και σχολεία στέκονται πάνω σε πασσάλους για να «ταξιδέψουν» σε ασφαλέστερα σημεία της λίμνης την περίοδο των μουσώνων. Το νερό πρωταγωνιστεί και στην περιοχή Ratanakiri, πόλο έλξης για τους φυσιολάτρες. Οι καταρράκτες Kachang προσφέρουν μοναδικό θέαμα στους επισκέπτες που στην ίδια περιοχή έχουν την ευκαιρία να κολυμπήσουν στη λίμνη Yak Loum, η οποία σχηματίστηκε από ηφαιστειακό κρατήρα.

Η μέση θερμοκρασία όλο το χρόνο στη Καμπότζη είναι 27ο C, η πιο ευχάριστη εποχή για τους επισκέπτες είναι γενικά η εποχή της ξηρασίας, που εκτείνεται από το Δεκέμβριο έως τον Απρίλιο. Όλο το χρόνο φοριούνται ελαφριά ρούχα. Γαλότσες, ομπρέλες και αδιάβροχα συστήνονται κατά την διάρκεια της εποχής των μουσώνων – επειδή όταν βρέχει, ρίχνει νερό σε σταθερό ρυθμό. Μπορεί να βρέχει συνέχεια σταθερά για μέρες.

Οι πρώτες ενδείξεις ανεπτυγμένου πολιτισμού στην περιοχή τοποθετούνται γύρω στο 1.000 π.Χ. Η περιοχή υπήρξε κέντρο της Αυτοκρατορίας των Χμερ, που άκμασε από τον 9ο έως και τον 13ο-14ο αιώνα. Κατόπιν η χώρα πέρασε διαδοχικά στην κυριαρχία Ταϊλανδών και Βιετναμέζων. Το 1863 έγινε προτεκτοράτο της Γαλλίας, από την οποία κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1953. Αν και επίσημα ουδέτερη κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ, η χώρα βομβαρδίστηκε από την αμερικανική αεροπορία και έγινε θέατρο επιχειρήσεων του αμερικανικού στρατού, καθώς η μεθόριός της αποτελούσε καταφύγιο των Βιετκόνγκ. Στις 11 Μαρτίου του 1964, εξαγριωμένα πλήθη λεηλάτησαν την πρεσβεία των Η.Π.Α. στην πρωτεύουσα Πνομ Πεν της Καμπότζης, πυρπόλησαν την σημαία των Ηνωμένων Πολιτειών και στη θέση της ύψωσαν τη σημαία της χώρας τους. Κατά τη διάρκεια τρίωρων ταραχών επιτέθηκαν επίσης εναντίον της βρετανικής πρεσβείας. Το μένος των διαδηλωτών θεωρήθηκε επακόλουθο της δημόσιας παραδοχής, εκ μέρους του πρίγκιπα Νορόντομ Σιχανούκ, του ναυαγίου των προσπαθειών για τη διασφάλιση της ουδετερότητας της Καμπότζης και την οριστική ρύθμιση των συνόρων με το Νότιο Βιετνάμ, λόγω αμερικανικών και βρετανικών αντιρρήσεων. Ταυτόχρονα, βρισκόταν σε εξέλιξη το αντάρτικο των Κόκκινων Χμερ, με αρχηγό τον Πολ Ποτ, για την κατάληψη της εξουσίας, κάτι που κατάφεραν, εισέβαλε στη χώρα για να σταματήσει τις δολοφονίες Βιετναμέζων από το καθεστώς, ξεκινώντας έναν πόλεμο που κράτησε μέχρι το 1991.